Bezpieczna zabawa na ściance wspinaczkowej
Rywalizacja prowadzona na ściance wspinaczkowej stała się w ostatnich latach bardzo popularną formą sportu. Rzeczywiście pomaga ona w zachowaniu dobrej kondycji, a dodatkowo uczy skupienia i logicznego myślenia w trakcie przeprowadzanej rywalizacji. Jednak trzeba pamiętać, że wejście nawet na niewielką ściankę musi być poprzedzone odpowiednim przygotowaniem. Trzeba posiadać dobry sprzęt zakupiony w fachowym sklepie ze sprzętem wspinaczkowym, a także dobre zdrowie i sprawność fizyczną. W przeciwnym razie lepiej na ściankę nie wchodzić, ponieważ można nawet nabawić się kontuzji. Zabawa na ściance wspinaczkowej będzie tylko wtedy bezpieczna, kiedy zostanie dostosowana do możliwości osób w niej uczestniczących.
Trochę teorii
Wspinaczka ? przemieszczanie się w terenie na tyle stromym, że wymaga on użycia rąk co najmniej do utrzymania równowagi.
W powyższej definicji mieszczą się tak różne działalności, jak wspinanie na kilkumetrowe kamienie (bouldering) i wchodzenie na ponad ośmiokilometrowe góry.
Wspinaczka niegdyś uważana była za sport przestrzenny, taki jak żeglarstwo czy szybownictwo. Upowszechnienie i popularyzacja sztucznych ścian wspinaczkowych i zawodów wspinaczkowych przesunęło nieco akcenty w stronę ?boiskowości?. W dalszym ciągu jednak dla znacznej części wspinających się działalność ta, to co najmniej pasja lub nawet sposób na życie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wspinaczka#Historia
Warto wiedzieć - rodzaje wspinaczki
Działalność wspinaczkową można uprawiać w bardzo zróżnicowany sposób w zależności od terenu, pory roku i własnych preferencji.
Najbardziej podstawowym jest podział na:
wspinaczkę klasyczną (możliwe są różne style) ? do przemieszczania używa się wyłącznie rąk i nóg. Sprzęt wykorzystywany jest tylko w sposób bierny ? do asekuracji;
wspinaczkę techniką sztucznych ułatwień (zwana też hakówką lub wspinaczką hakową) ? wspinanie z czynnym wykorzystaniem sprzętu do przemieszczania się. Dopuszcza się zawisanie na linie i założonych punktach asekuracyjnych, wykorzystanie ich jako stopnie i chwyty, zawieszanie na nich specjalnych ławeczek, czyli małych drabinek z kilkoma szczebelkami, po których wspinacz wchodzi wyżej i osadza kolejne punkty asekuracyjne.
Rodzaje wspinania w zależności od terenu działania:
wspinanie na sztucznych obiektach,
buildering (urban-climbing) ? wspinanie się na budynki, mosty itp.
bouldering ? wspinaczka bez asekuracji na niewysokich skałkach (slangowo buldering, baldering),
wspinaczka skałkowa,
wspinaczka piaskowcowa
wspinaczka skalna,
wspinaczka górska,
taternictwo (letnie i zimowe),
alpinizm ? w górach lodowcowych,
wspinaczka lodowa,
wspinaczka mikstowa ? styl wspinaczkowy wymagający wykorzystania technik zarówno skalnych jak i lodowych; wykorzystywany na przykład w Alpach
drytooling (drajtuling),
wspinaczka wielkościanowa (bigwall),
wspinaczka wysokościowa (himalaizm).
alpinizm podziemny ? Jednym z miejsc, gdzie można uprawiać wspinaczkę są jaskinie. Eksplorując te obiekty turystycznie można określić taką działalność alpinizmem podziemnym, turystyką jaskiniową. Działalność tego typu w celu naukowym np. poznawania jaskiń należy określać jako speleologia. Działalność tę od wspinaczki powierzchniowej wyróżnia też znacznie intensywniejsze wykorzystanie sprzętu wspinaczkowego, głównie do zjazdów i wychodzenia po linie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wspinaczka#Rodzaje_wspinaczki