Dla facetów - o samochodach i ich serwisowaniu

ka spalinowego. Dynamostarter jest wielobiegunowym silnikiem szeregowo-bocznikowym łączącym funkcje prądnicy i rozrusznika. W trybie pracy prądnicowej jako wzbudzenie wykorzystywane jest uzwojenie bocznikowe, przy czym nabiegunnik

Dla facetów - o samochodach i ich serwisowaniu

Szczególnym rodzajem rozrusznika

Dynamostarter

Szczególnym rodzajem rozrusznika elektrycznego stosowanym w pojazdach jest dynamostarter umieszczany bezpośrednio na wale silnika spalinowego. Dynamostarter jest wielobiegunowym silnikiem szeregowo-bocznikowym łączącym funkcje prądnicy i rozrusznika. W trybie pracy prądnicowej jako wzbudzenie wykorzystywane jest uzwojenie bocznikowe, przy czym nabiegunniki nieczynnego w tym trybie uzwojenia szeregowego pełnią rolę biegunów biernych, w trybie pracy rozrusznika czynne są oba uzwojenia stojana.

Dynamostarter bywa nazywany też prądnicorozrusznikiem, prądorozrusznikiem i dynastarterem. Takie rozwiązanie jest stosowane w lokomotywach spalinowych z przekładnią elektryczną, gdzie z wałem korbowym jest bezpośrednio połączona prądnica główna, która spełnia funkcję rozrusznika, co ma miejsce w większości lokomotyw spalinowych z przekładnią elektryczną prądu stałego. Gdy silnik spalinowy lokomotywy napędza trójfazową prądnicę prądu przemiennego do rozruchu stosuje się osobny rozrusznik, który w czasie pracy silnika spalinowego pełni rolę prądnicy pomocniczej. Takie rozwiązanie zastosowano w lokomotywie serii SP47. Zastosowano prądnicę - rozrusznik na napięcie akumulatorów 110 V o mocy 80 kW do rozruchu silnika o mocy 3000 KM.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rozrusznik_silnika_spalinowego


Wykształcenie mechanika

Każdy mechanik posiada stosowne wykształcenie celowe. Pozwala mu ono na przeprowadzanie napraw różnego rodzaju samochodów i innych pojazdów mechanicznych. Natomiast stosowne doświadczenie może być przez niego zdobywane podczas różnych praktyk zawodowych. W ich trakcie będzie on uczestniczył w naprawie samochodów oraz dokonywał zamówień części samochodowych. Odbyte praktyki pozwolą mu w przyszłości na prowadzenie własnego warsztatu, w którym będzie mógł dokonywać napraw różnych pojazdów mechanicznych. Będzie on posiadał uprawnienia polegające na sprawdzaniu stanu naprawionego przez samochodu i wykonaniu nim pierwszej jazdy po przeprowadzonej wcześniej naprawie. Dobrze wykonywana praca pozwoli mu na zarabiane sporej sumy pieniędzy.


Układ duplex


Układ simplex ? dwa tłoczki rozpierające szczęki znajdują się we wspólnym cylinderku. W układzie tym jedna szczęka jest współbieżna, a druga przeciwbieżna. Wadą tego rozwiązania jest to, że naciski jednostkowe obu szczęk na bęben nie są jednakowe, a przez to zachodzi nierównomierne zużycie okładzin ściernych. Zaletą jest niższa cena i prostsza konstrukcja.

Układ duplex ? każdej szczęce przypisany jest osobny rozpieracz. Szczęki w tym układzie są szczękami współbieżnymi. Dzięki takiemu rozwiązaniu naciski jednostkowe obydwu szczęk są prawie identyczne, co powoduje równomierne zużycie okładzin ciernych na obu szczękach. Wadą tego rozwiązania jest większy koszt oraz większy stopień skomplikowania układu

Układ samowzmacniający ? układ simplex z zastosowanymi szczękami pływającymi. Końce szczęk są na jednym końcu połączone łącznikem, który nie jest powiązany z innymi częściami hamulca. Efektem tego połączenia jest dodatkowy nacisk szczęki współbieżnej na szczękę przeciwbieżna podczas hamowania. Powoduje to zbliżone naciski jednostkowe obu szczęk.

Układ duo-duplex ? układ rozpieraczy jak w układzie duplex, z tym że rozpieracze są skonstruowane jak w układzie simplex.

W układach o różnych naciskach jednostkowych na poszczególne szczęki, w celu niwelacji różnic, stosuje się okładziny cierne o różnej grubości oraz o różnym polu powierzchni trącej.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hamulec_b%C4%99bnowy



© 2019 http://good-clothes.bialystok.pl/