klimatyzacja gdańsk Produkcja termiczna pomieszczenia z pewnością ulegnie nie małej poprawie po założeniu klimatyzacji. Ale czy warto pakować pieniądze w , oczywiście, że tak- przeczytaj dlaczego.
Różne rodzaje klimy
Klimatyzacja dzieli się na różne rodzaje, są klimatyzatory stojące, stacjonarne, przy sufitowe itp. Każdy oczywiście spełnia podstawową funkcję tego typu urządzeń, czyli klimatyzuje. Każdy typ klimatyzacji nadaje się jednak do różnych zastosowań. Nie zawsze też można użyć danego rodzaju klimatyzacji z różnych powodów.
Najlepiej zainteresować się kwestią klimy już na etapie budowy budynku, nie zawsze jednak jest to możliwe, a czasami zwyczajnie nie pomyśleliśmy o tym. Oczywiście można zamontować większość typów klimatyzatorów w już gotowych budynkach, jednak niesie to za sobą pewne ograniczenia i dlatego warto poznać opinię fachowca.
Wikipedia o klimatyzatorze
Klimatyzator - urządzenie do chłodzenia pomieszczenia.
Składa się ze sprężarki, parownika i skraplacza (te dwa ostatnie wyposażone w wentylator). Wentylator promieniowy wymusza obieg powietrza na parowniku umieszczonym wewnątrz chłodzonego pomieszczenia. Powietrze z pomieszczenia ochładza się na parowniku oddając ciepło czynnikowi chłodniczemu pośredniemu, który krąży w obiegu zamkniętym. Następnie czynnik pośredni (gaz) zostaje sprężony w sprężarce (wzrasta jego temperatura 1) i jest przetłoczony do skraplacza który znajduje się na zewnątrz (w powietrzu zewnętrznym). W skraplaczu ciepło z czynnika zostaje oddane do powietrza zewnętrznego, gaz skrapla się i staje cieczą (nadal pod wysokim ciśnieniem). Ciecz dostaje się do elementu rozprężnego (kapilara lub TZR), gdzie jest dławiona - zostaje zmniejszone jej ciśnienie i co za tym idzie temperatura. Schłodzony czynnik w postaci cieczy ponownie zostaje podany na parownik, gdzie się ogrzewa od powietrza w pomieszczeniu i przechodzi w stan gazowy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Klimatyzator
Czynniki chłodzące
Początkowo jako czynnik chłodzący stosowano od XIX wieku do lat 1920. dwutlenek węgla. Został on wyparty przez czynniki z grupy fluoryzowanych węglowodorów, które mogły być stosowane przy niższym ciśnieniu roboczym w układzie chłodzącym. Po wycofaniu fluorowęglowodorów stosowano czynnik R12 (dichlorodifluorometan), który miał dobre właściwości termodynamiczne i wolno ulatniał się z układu chłodzącego. Jako szkodliwy dla warstwy ozonowej został zgodnie z podpisanym w 1987 roku Protokołem Montrealskim wycofany z użytku. W następnych latach stosowany był czynnik R134a (tetrafluoroetan) o dobrych właściwościach termodynamicznych, jest on jednak gazem cieplarnianym o bardzo wysokim indeksie GWP (1300). W związku z tym w Stanach Zjednoczonych i Japonii producenci zostali zobowiązani do bardziej wydajnym układów chłodzących, co zmniejszy zużycie czynnika. W Europie samochody od 2011 roku miały być wyposażone w układy klimatyzacji, w których czynnik R134a miał zostać zastąpiony nowym, o indeksie GWP niższym niż 150. Koncerny motoryzacyjne zwlekały z wprowadzeniem nowych regulacji, ostatecznie weszły one w życie w 2014 roku. W Europie stosowane są czynniki HFO1234yf (tetrafluoropropen: zbliżona charakterystyka termodynamiczna, indeks GWP=4) lub R744 (dwutlenek węgla, indeks GWP=1).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Klimatyzacja